त्याला आपण गाठायचे असते.

क्षितीज दुरुन फार छान दिसते,

म्हणुन त्याकडे नुसते पहायचे नसते.

तर त्याला आपण गाठायचे असते..

सुर्य चंद्र जिथे रोज उगवतात,

तिथे आपणलाही एक दिवस पोहचायचे असते.

म्हणुन त्याला आपण गाठायचे असते..

जितके आपण पुढे पळू तितके तेही पळते,

पण आपण मुळीच कंटाळायचे नसते.

तर त्याला आपण गाठायचे असते..

खुप लोक असेही असतात जे मागे ओढतात,

पण आपण क्षितीजाचेच ध्येय ठेवायचे असते.

कारण त्याला आपण गाठायचे असते..

एक दिवस कळते आपण बरेच अंतर कापलेले असते,

आणी तरीही क्षितीज तिथुनही तितकेच दुर असते.

पण मागील लोकांना आपण क्षितीजावरच असल्याचे भासते..

तिथेही आपण थांबायचे नसते, पुढे पुढेच जायचे असते,

क्षितीज अजुनही दुर असते, त्याला आपण गाठायचे असते..

त्याला आपण गाठायचे असते..